yok ki senin bir yedeğin!

Peter Fitzgerald'ıma kavuştuğumdan beri artık daha sık blog yazarım, ederim diyordum lakin araya türlü komplikasyonlar girdiğinden, çoook uzun zaman önce bahsetmek istediğim konuları ancak şimdi gündeme getirebiliyorum.

Son zamanlarda Nil hayranlığım depreşti resmen. Yeni albümünün çıkış şarkısıyla da (bkz: kral tv vj'yi gibi hissetmek) ayrı bir yer edindi bende, loop'lardan loop'lara gark oldum, last.fm'imi takip edeniniz varsa kolayca görebileceği üzre.

Şarkının nakaratını,
Kendimi bunun için mi yorcam ben?
Kalbimi bunun için mi kırcam ben?
yerine:
Kendimi buldum; içimde yorganlar
Kalbimi kırdın; içinde kılcallar
şeklinde anlayarak duyduğum şaşkınlıkla karışık sevgi ve hayranlık, sözlerini çözmeye başladıkça, zamanla yerini başka duygulara bıraktı. Belki de Patrick'e olan hislerimi benden çok daha güzel ifade edebildiği içindir, bilemiyorum. Uzun bi zamandır bi şarkıyı bu kadar kafaya takmamıştım, dolayısıyla bu çalışmayı oldukça blogworthy (bkz: kıçından kelime üretmek) buldum. Hatta abartıp sizlerle de paylaşayım dedim. Dinleyin, eğlenin gari...

İndir, aşkımı daha, daha indir...

(P.S: Klibini izlememiş olanlara da benden bi kıyak.. Bir insan daha ne kadar güzelleşebilir bilemiyorum.)